Star Trac

kunstenaar: Marjolijn Mandersloot
datering: 2005
locatie: Bedrijven de Brand

Een golf van gouden beelden overspoelt bedrijvenpark De Brand.
Meisjes met een missie, op zoek naar wegen 'where no one has gone before...'
Het schetsontwerp bestaat uit ± 15 gepolijste bronzen beelden, die verspreid over het terrein worden geplaatst. Als serie vormen ze een soort kunstroute door het landschap, waarbij de herhaling van het identieke figuur een intrigerende werking heeft.
Uitgangspunt is een mysterieus kinderfiguur met blote benen, een hoed en laarsjes aan. Het oogt als een onschuldig meisje dat geen zicht heeft op de werkelijkheid. Haar hoed fungeert zowel als hoofd én rokje waardoor het beeld een dubbelzinnige betekenis krijgt. Het lijkt bijna op een uit de hand gelopen goocheltruc, waarbij een meisje uit de hoed wordt getoverd, die halverwege de act met de hoed aan de haal gaat. Als Alice in Wonderland vervolgt ze haar onbekende avontuur en verkent ze de grenzen van het park. Met haar regenlaarsjes lijkt ze zelfs voorbereid op een bezoek aan de ecologische groenzone. De hoed belet haar om iets te kunnen zien. Ze lijkt de weg kwijt, maar blijft toch ongehinderd doorstappen.
Vastberaden en onbevangen, als met een jonge ondernemersgeest.
De beelden zullen op verschillende locaties in het park worden geplaatst: van hoog tot laag, in het gras of op de bestrating.
Afhankelijk van de locatie en de onderlinge plaatsing, verschilt ook de interactie met de omgeving. De ene keer gaan de beelden in gesprek naast werknemers die op een bankje pauzeren. Elders duiken ze op naast automobilisten of 'communiceren' ze bij wijze van spreken met de paarden in de wei.
Zelfs 's avonds en in het weekend als het terrein meer verlaten is, blijft het park bevolkt. De beelden staan als een soort nachtwakers op de uitkijk niet gehinderd door angst of hun fysieke blindheid. In zekere zin sporen ze de gebruikers van het terrein aan tot een bepaalde mate van oplettendheid.
Star Trek verwijst in zijn titel naar een gezamenlijke zoektocht in ruimte en tijd. Het is een zinspeling op de staatnamen van het park, die zijn vernoemd naar sterrenbeelden. Als fonkelende sterren paraderen de goudgepolijste beelden letterlijk en figuurlijk tussen de bedrijven door. Dat ze geen gezichtsuitdrukking hebben, verhoogt het mysterieuze karakter van hun missie.
De hoeveelheid beelden zal door de beschouwer enigszins vervreemdend worden ervaren. Als in een zinsbegoocheling duikt het meisje overal tegelijk op en dat zet aan tot denken. Moeten we haar wandeling over het terrein volgen, of brengt ze ons op een dwaalspoor met een serie klonen? Star Trek vindt telkens nieuwe wegen als een echte ondernemer. Maar de koers blijft ongewis. Die mogen we zelf uitzetten en dan met volle kracht vooruit.